Βαλίν, Γιόχαν Όλαφ

(Johan Olaf Wallin, Στόρα Τούνα 1779 – Ουψάλα 1839). Σουηδός επίσκοπος και ποιητής. Για πολύ καιρό ήταν πρωθιερέας της Στοκχόλμης και από το 1837 αρχιεπίσκοπος της Ουψάλα. Έγραψε περιστασιακά ποιήματα με τα αισθητικά κριτήρια και προτιμήσεις των ποιητών του 18ου αι. Γύρω στα 1810 υιοθέτησε τη ρομαντική ποιητική. Διευθυντής της επιτροπής για τον εκσυγχρονισμό του βιβλίου των Ψαλμών, έθεσε την προσωπική του σφραγίδα στο νέο βιβλίο που δημοσιεύτηκε το 1819. Από τους 500 ψαλμούς που περιέχει, οι 130 είναι του ίδιου του Β. και περίπου οι 200 είναι μεταφρασμένοι ή διασκευασμένοι από αυτόν. Επηρεασμένος από τους φωσφοριστές, ο Β. εκφράζει μια πίστη συγκινητική και ειλικρινή, μακριά από κάθε δογματισμό και αυστηρότητα, μαζί με τη χριστιανική επιθυμία της ειρήνης του ουρανού και τη διαπίστωση του εφήμερου της επίγειας ζωής. Οι πιο προσωπικοί τόνοι ωστόσο του Β. γεννιούνται έξω από την ψαλμική ποίηση (Η νοσταλγία, Ο άγγελος του θανάτου κλπ.). Στις ποιητικές αυτές συνθέσεις που έγραψε σε αρχαϊκό στιλ, παρουσιάζει δυνατές εικόνες της ανθρώπινης αδυναμίας.